Η πόλη Grasse στη Νότιο Γαλλία εξελίχθηκε σε ηγέτη της παραγωγής αρωμάτων και τον 18ο αιώνα είχε τη πρώτη θέση στην Ευρώπη. Εκεί αναπτύχθηκε και η τεχνική «enfleurage», που εφαρμόστηκε στην εκχύλιση αρωμάτων από άνθη λεπτεπίλεπτα στο να εκτεθούν σε υψηλές θερμοκρασίες, κυρίως το γιασεμί. Ανταγωνιστής της στα αρώματα υπήρξε η Κολωνία που απέκτησε τη φήμη της από το προϊόν Eau de Cologne.
O γάλλος χημικός Rene Maurice Gattefosse εισήγαγε για πρώτη φορά τo 1930 τον όρο «αρωματοθεραπεία». Κατά τη διάρκεια ενώ πειράματος, έκανε ένα έγκαυμα στο χέρι και το μόνο που είχε μπροστά του τυχαία ήταν αιθέριο έλαιο λεβάντας. Το βύθισε σε αυτό και θεραπεύτηκε. Από τότε ξεκίνησε την έρευνα για τις θεραπευτικές ιδιότητες των αιθερίων ελαίων. Ο Gattefosse, αν και χημικός, διατύπωσε τη βασική αρχή των θεραπειών με τη χρήση φαρμακευτικών φυτών. Λέει λοιπόν, ότι θα πρέπει να χρησιμοποιούνται ενιαία, ανόθευτα και αγνά γιατί τα επιμέρους συστατικά των ελαιών δεν είναι τόσο δραστικά όσο το ενιαίο αιθέριο έλαιο.
Κατα τη διάρκεια του δεύτερου παγκοσμίου πολέμου οι γιατροί συνέχισαν να θεραπεύουν τα τραύματα των στρατιωτών με αιθέρια έλαια.
Από το 1950 τα αιθέρια έλαια εισάγονται στην τέχνη του μασάζ. Τα αιθέρια έλαια και οι ευεργετικές ιδιότητες τους, από τότε μέχρι και σήμερα χρησιμοποιούνται σε αρώματα, σε αρωματικά πρόσθετα, καλλυντικά (με ευχάριστο άρωμα και φυσικά συστατικά για καλύτερη δράση), τρόφιμα, ποτά, σε προϊόντα οικιακής φροντίδας.κλπ.(καθαριστικά,αρωματικά χώρου)